Waalse kerk
De Waalse gemeente in Maastricht is voor een deel voortgekomen uit Franse vluchtelingen, eerst eind 16e eeuw, later uit de protestanten die door Lodewijk XIV werden uitgezet. Toen de Jesuïten in 1638 werden weggejaagd door de Hollanders hebben de Walen eerst het kerkgebouw van de Jesuïten gebruikt. Toen in 1673 de Jesuïten weer terug kwamen door toedoen van Lodewijk XIV moest de Waalse gemeente een nieuw onderkomen vinden.Toen de Waalse gemeente te klein was is de kerk overgenomen door de Nederlands Gereformeerde kerk. Onderstaande informatie komt van een site van de Nederlands gereformeerde kerk van Maastricht
De Eglise Wallonne Reformée heeft in de zeventiende eeuw in Maastricht verschillende Rooms-Katholieke kerkgebouwen tot haar beschikking gehad. Dat waren achtereenvolgens de kerken van de Jesuïten en de Hilarius-kapel. Toen die voor de gemeente te klein werd, hebben zij de kapel afgebroken. Op de plaats van de Hilariuskapel hebben ze een nieuwe en grotere kerk laten bouwen, ontworpen door de Luikse architect Nicolas Comhaire. De bouwtijd bedroeg 22 maanden, en de oplevering was in 1732.
Het spreekt vanzelf, dat het inwendige van de kerk in de loop der jaren verschillende keren aangepast en verbouwd is. Het kerkgebouw zelf is heden nog in de oorspronkelijke staat. Dat heeft tot gevolg dat het een Rijks-monument is.
In 1984 was de Waalse gemeente zo klein geworden, dat zij de zorgen omtrent dit gebouw wilde overdoen aan een ander. Onze gemeente huurde het gebouw al sinds tientallen jaren. Mede daarom heeft de Waalse gemeente besloten het geheel te "verkopen" aan onze gemeente. De verkoopsprijs voor een dergelijk monument was (in guldens) NLG 1,=. Daar komen wel alle rechten en plichten bij. Voor het normale onderhoud wordt elk jaar door het Rijk en de Provincie gezamenlijk 90 % subsidie verleend.
Onder het toezicht van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg vallen : het kerkgebouw zelf, de achterbouw, de preekstoel, de herenbank en het orgel. Tien jaar na de ingebruikname van de kerk heeft Thomas Weydtman uit Ratingen bij Düsseldorp een nieuw orgel geleverd, waarbij hij gebruik heeft gemaakt van een bestaande orgelkast. Het is een één-manuaals-orgel met aangehangen pedaal. De dispositie met elf stemmen is van een zeldzame barokke schoonheid.
Op de zijwanden van de kerkzaal bevinden zich nog een aantal Franstalige bijbelteksten, genomen uit een oude, Fanse bijbelvertaling (uit 1743).